Hi there!

De eerste maand zit er alweer op. De tijd vliegt! Afgelopen weken is er niet heel veel spannends gebeurd, tot afgelopen donderdag.

In de pauze spelen we altijd basketball nadat we lunch hebben gegeten. Natuurlijk zeg ik daar geen nee tegen en doe ik altijd mee! Toen de bal een keer naar rechts schoot wilde ik naar rechts stappen, maar daar was mijn enkel het niet mee eens. Krak. Done. En aantal vriendinnen zagen het gebeuren dus kwamen meteen naar me toe om me te helpen. Snel werd er ijs gehaald en mijn hostparents werden gebeld om me op te halen.

Eenmaal thuis gekomen leek het ons het beste om naar het ziekenhuis te gaan om ernaar te laten kijken omdat het dik en blauw werd (het is hier heel normaal om het niet af te wachten, maar meteen te gaan). Voordat ik naar het ziekenhuis kon moest ik eerst de verzekering bellen zodat we niet met onverwachte kosten komen te zitten. Een klein probleempje: niemand in mijn gezin heeft een internationale telefoon. Het was dus nog even gedoe om de verzekering te bereiken, maar na een tijdje was het gelukt en konden we naar het ziekenhuis.

Na een middag in het ziekenhuis gespendeerd te hebben, kwamen ze met de conclusie dat er een scheur in mijn enkelband zit. Een maand in Amerika en ik heb het al voor elkaar! Ik mag 3 weken op krukken doorbrengen en daarna weer zoals altijd: rustig opbouwen.

Ik ben heel erg dankbaar voor mijn super lieve familie, vrienden en vriendinnen die er alles aan doen om me zo goed mogelijk te helpen! Nog maar 9 maanden te gaan. Het is ongelooflijk hoe snel deze maand voorbij is gegaan. Helaas gebeuren deze mindere momenten natuurlijk ook, maar ik probeer van elk moment te genieten!

Liefs, Nicky

"The days are long but the year is short. Enjoy every moment."